30% van de Vlaamse jongeren tussen 15 en 24 jaar kampt met psychische problemen. Zet dus 3 jongeren aan tafel, gemiddeld 1 van hen zal zich slecht in z’n vel voelen. Maar dat betekent nog niet dat deze jongere dit ook laat zien aan de mensen rondom hem. Helaas blijkt er een erg grote kloof te bestaan tussen hulp nodig hebben en hulp zoeken, de zogenaamde ‘therapeutic gap’. Volgens onderzoek zouden 80.000 Vlaamse jongeren gebaat zijn met professionele psychologische hulp. Cijfers tonen echter aan dat slechts een kleine 35% van hen ook effectief hulp krijgt – waarbij men zich bovendien niet uitspreekt over de kwaliteit van de hulp.
De noodzaak van hulp wordt door de omgeving vaak niet gezien. Misvattingen als ‘als je maar genoeg wil, raak je vanzelf wel uit de put’ of ‘je depressief voelen is een teken van zwakte’ blijken nog steeds fel te leven. Ook onder kinderen en jongeren, en ook ondanks sensibilisering die hierrond vanuit de overheid of op scholen reeds gebeurt. Kwetsbaarheid tonen blijft een groot probleem. Zeker in België. Wij zitten met 3 zelfdodingen per dag in de top-3 van Europa.
Naast psychologische drempels, spelen ook structurele barrières een belangrijke rol in het niet op de juiste hulpplek geraken van kinderen en jongeren met psychische problemen. Eens de stap naar hulp gezet, stoten mensen op zeer lange wachttijden in alle geestelijke gezondheidszorgvoorzieningen. Afhaken of heil zoeken bij minder professionele dienstverlening is dan vaak het gevolg. Dit alles leidt vaak tot verergering van de problematiek; een korte ingreep op het moment van grote nood is hetgeen echt nodig is. Daarnaast schrikt ook het prijskaartje van psychologische hulp mensen af, of doet het hun stap naar hulp (te lang) uitstellen. De huidige terugbetalingsregeling is duidelijk onvoldoende.
Wat hebben jongeren met zorgen nodig, vroegen we ons bij Psyche Plus af? We kwamen uit bij een lage drempel.
Wat hebben jongeren met zorgen nodig, vroegen we ons bij Psyche Plus af? Wat hebben ouders met zorgen om hun kinderen nodig? We kwamen uit bij een lage drempel: ik weet het even niet meer, ik heb raad nodig, ik zet de stap. Maar hoe kunnen we deze lage drempel creëren? Waarin kunnen we een antwoord bieden op de valkuilen van het bestaande hulpverleningsaanbod? We kwamen uit bij het waarom van Psyche Plus: Vanuit de huiselijke sfeer van onze praktijk, de deur letterlijk en figuurlijk openzetten voor mensen zoals jij en ik. Geen grote vastliggende therapeutische trajecten, maar hulp op maat, steeds kijkend naar wat dit kind, deze ouder of deze jongere vraagt en nodig heeft. Je hebt geen diagnose nodig alvorens je geholpen kan worden. We blijven je voorthelpen, richting geven naar een oplossing, bij kleine vragen of groter vastlopen. Allemaal vanuit kleinschaligheid, huiselijkheid en zonder hoge drempel.